7 Temmuz 2017 Cuma

ANA SÜTÜ

Bir ananın yavrusunu sevdiği gibi evlatta anayı sever mi acaba?
Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar.
Ananın hakkı ödenmez, ana gibi yâr olmaz.
Açlığından dolayı ağlayan yavrusunu bağrına basan ananın aldığı hazı ve mutluluğa şahit olmuşsunuz dur.
Dışardan alınan süt eğer yeni doğmuş bebeye verilecekse biraz su katılır. Çünkü yeni doğmuş bebe koyu sütü hazmedemez.
Kanguru doğum yaptığında sulu sütle yavrusunu besler. Yavrusu daha sütten kesilmeden ikinci yavrusu doğar. Kangurunun birinci memesinden ilk doğan yavruya su oranı düşük süt çıkarken, sonra doğan yavru için diğer memeden su oranı yüksek süt akar.
Yeni doğan insanında beslenmesi için rabbimiz memeler musluğundan sulu süt gönderir.
            Bütün yaratılmış mahlûkat böyle nazeninane beslenir. Hususan insan bir damla sudan, bir çiğnem etten halden hale çevrilerek yaratılır. Anne karnında kordon bağı ile beslenir. Dünyaya gelince emrine amade iki tane süt musluğu ile iki tanede her dediğini yapacak insan bulur.
            Ana’ olunca merhamet, şekil değiştiriyor mahlûkat. Vahşi bir cüssedeki sivri dişler, yavrusuna dokunduğunda, ne kesiyor, ne incitiyor. Yırtıcı bir pençe, şefkat eline dönüşüyor. Küçük bir kedicik, aslan kesiliyor yavrusunu müdafaa ederken. Gözünü kırpmadan meydan okuyor, kendinden kat kat büyük hasımlarına. Cesaret, merhametin omuzlarında yükseliyor.
            Merhamet, annelerin kalbinde taht kuruyor. Gece yarısının tatlı uykusu, bir anne için tatlı bir uyanışa dönüşüyor bir bebek ağlamasıyla. Sonra merhamet bembeyaz süt oluyor,
            Cenabı hak Rahmeti yaratmış ve yüzde birini yeryüzüne indirmiş. O yüzdendir ki canavarlar dahi yavrusunu şefkatle besler.
            Allah korusun bir yangın çıksa çocuğu alevler içinde kalan bir anne hiç düşünmeden kendini alevlere atar. Peki, neden atar yüzde birlik rahmetten dolayı
            Yüzde birlik rahmet yavrusu için insanı ateşe atabiliyorsa, yüzde doksan dokuz rahmetin sahibinden nasıl ümit kesilir.
Günahkâr bir şair ölüm döşeğinde Rabbine şöyle niyaz etmiş.
“ ol kadar çok ki günahım haddini fehm eylemem/Rahmetiyin deryası ondan çoktur gam yemem”
            Yine çok günahkâr bir zat ağır hasta iken yanına bir yakını ziyarete geliyor. Yakını ona diyor ki ;
“ömrün hep günah deyasında geçti hiç bu hallerini düşünmedin mi? Allah huzurunda ne cevap vereceksin?”diye sorunca hasta olan zat yakınına demişki
“Allah-u Teala cennete veya cehenneme girme işini benim günahlarımı bilen anneme bıraksa annem acaba hakkımda ne hüküm verir. Cennete mi yoksa cehennemin alevleri içinemi koyar diye sorar yakını derki;
Elbette ki annen seni cehenneme atmaz deyince hasta “Rabbim annemden daha şefkatli ve merhametlidir. Beni hiç ateşlere atarmı?”diye cevap verir.
Yavrusu için kendini feda eden annelere iyi davranmalıyız. Ayeti kerimede buyrulduğu gibi onlara öf bile dememek lazım, Rabbim cenneti onların ayakları altına sermiş. Ne mutlu o evlada ki hayatta iken annesinin kıymetini anlar. Onları razı eder ki dünyada şah iken ahirette geda olmasın.
                                                                                   Aziz ÖZKAN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder